Старобългарски речник
ратьньскъ 
ратьньскъ -ꙑ прил Вражески, който се отнася до враговете вьꙁратъ кръстъ на лц покаꙁаѧ ѹстрашатъ ратьньскъ плъкъ С 105.15 по амдьстѣѣмь плѣн҄енї. множьствѹ ѹбо ратьньскѹ рашъдъшѹ сꙙ по пѹстꙑн҄ се С 292.2 ратьньско прхождень ἡ τῶν βαρβάρων ἐπιδρομή Нападение, вражеско нападение се съхранлъ тꙙ стъ богъ отъ ратьнъска прхожденꙗ.  ꙁвѣст т вдомъ т стражъ посълавъ С 293.11 Изч С Гр τῶν ἐχϑρῶν τῶν βαρβάρων Нвб ратнически остар поет ВА ЕтМл Срв ратнишки ОА АР