Старобългарски речник
распрѧщ
распрѧщ
-распрѧгѫ
-распрѧжеш
св
Развържа, освободя
вѣдѣшꙙ слѣпааго отъ рода. освѣтвьшааго господ проповѣдаѭшта. вдѣшꙙ многꙑ годꙑ сьвꙙꙁана ѧꙁ ослабьнааго. повелѣн распрꙙжена отъ ꙁьлоб
С
323.17—18
Изч
С
Гр
διαζεύγνυμι
Нвб
Срв
разпрегна, разпрягам
ОА
ВА
Дюв
НГер
ЕтМл
БТР
АР
