Старобългарски речник
распаст сѧ 
распаст сѧ -распадѫ сѧ -распадеш сѧ св Разпадна се, разцепя се, разтроша се на парчета ꙇ се катапетаꙁма црквнаѣ раꙁдъра сѧ. съ вꙑшънѣаго краѣ до н(..)жънѣаго на дъвое. ꙇ ꙁемлѣ потрѧсе сѧ. ꙇ камене распаде сѧ М Мт 27.51 З, СК. Срв. СЕ51а 1 опона цръкъвънаа на платꙑ раꙁдъра сꙙ ... камень на ѹкрѹхꙑ распаде сꙙ С 475.17 камꙑкъ же бѣ хъ. ѡ нераꙁѹмьꙗ ждовъскааго. камень распаде сꙙ  т не ѹѭтъ С 485.19 Изч М З СК СЕ С Гр σχίζομαι Нвб разпадна се, разпадам се ОА ВА НТ НГер ЕтМл БТР АР ДА Срв Ра̀зпада МИ ГХ,ТБИ Распадан МИ Распадиние МИ Распадието МИ ГХ,МИМ