Старобългарски речник
распална
распална
-ꙑ
ж
1. Пукнатина, цепнатина
страшъно дѫба ѹдо вдѣвъ. расмаштрѣхъ прлежьнѣ. како ѹкорен сꙙ. аште матъ распалнѫ камꙑ. обрѣст не могохъ
С
301.4—5
2. Дълбок отвор, бездна
вьсь же народъ дѣаше. свѣштꙙ въжегъше сьндошꙙ въ камѣнѫѭ тѫ распалнѫѭ
С
36.7—8
Изч
С
Гр
ῥαγάς
χάσμα
Нвб
Ø