Старобългарски речник
раꙁльнъ 
раꙁльнъ -ꙑ прил Различен, нееднакъв ꙇ сцѣл мъногꙑ недѫжьнꙑ ꙇмѫштѧ раꙁлънꙑ ѩѕѧ. ꙇ бѣсꙑ мъногꙑ ꙇꙁгъна М Мк 1.34 З мⷧ҇о наⷣ҇ болѧщм. раꙁльнꙑм недѫгꙑ СЕ 40b 20—21, 38b 3—4 съвѣштаваѭ т юноше пожрът. да не раꙁльнꙑмъ мѫкамъ прѣдамъ тꙙ С 253.23 он же въ мноꙁѣ пеал бꙑвше.  попекше сꙙ о раꙁльнꙑхъ го напастехъ. по слѣ го ѹтѣшшꙙ С 524.3 Разнообразен. влко прѣблагꙑ. сѣмена с. ꙇ раꙁльнꙑѩ плодꙑ блгов СЕ 13а 17 обрат сꙙ отътѹдѹ. прносꙙ намъ побѣдьнаꙗ.  плѣнъ многъ  раꙁленъ С 56.11—12 Различен, който се отличава по някаква своя съществена особеност. въ на ѹеннѣ [!] странъна раꙁлнаꙗ. не прѣлагате сѧ, добро бо благодѣтѫ ꙁвѣстоват срдца. а не брашнꙑ Е 33б 13—14 толко люе бꙑвъ англъ. елко раꙁлнѣе хъ наслѣдова мѧ Е 6б 2—3 вѣнець славѣ отцѹ. же раꙁлънꙑхъ свѣтъ сповѣданю нашемѹ. съплтамъ на благѫ вон҄ѫ отьцѹ С 143.11 М З Е СЕ С Р Гр διάφορος ποικίλος ἐπάλληλος раꙁленъ раꙁлънъ Нвб различен ОА ВА АК НГер ЕтМл БТР АР ДА