Старобългарски речник
раꙁгарат сѧ 
раꙁгарат сѧ -раꙁгараѭ сѧ -раꙁгараш сѧ несв Разгарям се, изгарям, горя [образно] етꙑр десꙙт же лѣтъ сътвор тѹ сѣдꙙ. беꙁъ сътѫженꙗ.  горꙙштѫ любьвьѭ.  божьствънꙑмъ огн҄емъ раꙁгараѧ сꙙ прсно С 274.1 Изч С Гр πυρπολέομαι Нвб разгарям [се], разгоря [се], разгорявам [се] ОА ВА НГер ЕтМл БТР АР ДА