Старобългарски речник
радовань 
радовань -ꙗ ср Радост наслѣдовахъ съвѣдѣнѣ твоѣ въ вѣкъ. ѣко радованѣ срца моего сѫтъ СП 118.111 благокоренньмъ радованꙑмъ (погр. вм. радованнъмъ, Север., с. 61, бел. под линия). въсеѩ ꙁемлѩ. горꙑ сонъскꙑ ребра сѣверова. градъ црѣ велікааго СП 47.3 въ гласѣ радованьѣ ї сповѣданьѣ. шюма праꙁънѹѭщаго СП 41.5 Изч СП Гр ἀγαλλίαμα ἀγαλλίασις радован Нвб радование остар ВА