Старобългарски речник
пѫта 
пѫта ср мн Окови, белезници ꙁане мъногꙑ кратꙑ пѫтꙑ  ѫж желѣꙁнꙑ съвѧ(ꙁа)нѫ сѫщю. прѣтръꙁаахѫ сѧ отъ него. ѫжа желѣꙁна  пѫта съкрѹшаахѫ сѧ М Мк 5.4 З прѣштааше бо дѹхов нестѹѹмѹ ꙇꙁт отъ лка. отъ мъногъ бо лѣтъ въсхꙑштааше . ꙇ вѧꙁаахѫ  ѫж желѣꙁнꙑ. ꙇ пѫтꙑ стрѣгѫште. ꙇ растръѕавъ ѫꙁꙑ. гонмъ бꙑвааше бѣсомъ сквоꙁѣ пѹстꙑнѭ М Лк 8.29 З А СК Изч М З А СК Гр πέδαι Нвб Ø