Старобългарски речник
пьсат 
пьсат несв св псат -пшѫ -пшеш 1. Пиша, отбелязвам в писмена форма, записвам, написвам вьс вꙑ съблаꙁнте сѧ о мьнѣ вь сьѭ ношть. псано бо естъ поражѫ пастꙑрь  раꙁдѫтъ сѧ овъцѧ стада М Мт 26.31 З А СК ꙇꙁвол сѧ  мьнѣ хождъшю с пръва по вьсѣхъ. въ істнѫ по рѧдѫ псат тебѣ. славънꙑ теофле М Лк 1.3 З А с же псана бꙑшѧ. да вѣрѫ мете ѣко с естъ хъ снъ бжі М Йо 20.31 З А О въ съвтъцѣ кънінѣемъ (!) пшетъ. о мнѣ створті волѭ твоѭ бже моі не въсхотѣхъ СП 39.8 раꙁѹмѣте бож дѣло. ꙗкоже вь ꙁаконѣ псано стъ С 325.2 мѣѭште ѫтръ камене ьстьно. носꙙште на себѣ с тана напсана ...  же на н҄емь псано тано ѹвѣдѣт. сце  аꙁъ вдѣвъ дѣлесе повѣсть С 344.10 се же самъ съборнкъ пшꙙ глагол҄етъ. врѣмꙙ плакат сꙙ врѣмꙙ смꙗт сꙙ С 356.13 Прич. мин. страд. като същ. пшемꙑ γραφόμενος Написан сѫтъ же ꙇ на многа. ѣже створ с. ѣже аште по едномѹ сꙿпана [погр. вм. пꙿсана] бꙑваѭтъ. н самомѹ мноѭ. вьсемѹ мрѹ въмѣстт. пшемꙑхъ кън҄гъ З Йо 21.25 А СК пьсано ср ед γραφή, τὰ γεγραμμένα, ὑπόγραμμα Написаното, съчиненото сего раді  мꙑ поемъ .... ѡсана снѹ давъ. о бгнъ грѧдѧі въ імѧ гне. онъ псаньімь съкровште покріваше глѧ. о гі спсі К 1b 15 вѣрѹѭ псанѹѹмѹ  спасаѭ сꙙ С 501.26—27 богъ же же прсно сво штꙙдꙙ робъ агг҄еломъ свомъ ꙁаповѣда по псанѹѹмѹ прѣподобънааго съхрант С 292.19 2. Постановявам, разпореждам пакꙑ пшетъ. не ꙇскѹсш га ба своего З Мт 4.7 А СК псано естъ ѣко не о хлѣбѣ едномь жвъ бѫдетъ къ. нъ о вьсѣкомь глѣ бж М Лк 4.4 З. Срв.Мт 4.4 З А СК ꙇ длъженъ естъ вьсѣкъ крестьѣнь ... раъшѫѭ імѣт по бжію ꙁаконѹ стѹмѹ сьѭ сѫдіт. съ вьсѣкоѭ обрѣтаѭштѭ сѧ тѧжю. ѣкокоже (!) ꙁаконъ пішетъ К 2b 26 пшетъ бо сꙙ не ътꙑ сна не ьтетъ отьца пѹствъшааго го С 328.16— 17 3. Предсказвам в пророческите книги, пророкувам ѣко добрѣ прорее саѣ о васъ. лцемѣр. ѣкоже естъ псно. с люде ѹстънам мѧ ътѫтъ. а сръдьце хъ кромѣ отъстотъ отъ мене М Мк 7.6 З естъ псано въ ꙁаконѣ гн. ѣко вьсѣкъ младенецъ мѫжъска полѹ. раꙁвръꙁаѩ ложесна сто гв нареетъ сѧ М Лк 2.23 З А СК Б снъ же ѹбо лвскꙑ детъ ѣкоже естъ псано о немь М Мк 14.21 З схъ же не раꙁѹмѣшѧ ѹенц его прѣжде. нъ егда прослав сѧ с. тъгда помѣнѫшѧ. ѣко с бѣшѧ о немь псана М Йо 12.16 З А СК a) Като прил. пьсанꙑ a) γεγραμμένος Предсказан, предречен нꙑнѣ же  вдѣшѧ  въꙁненавдѣшѧ  мене  отца моего. нъ да събѫдетъ сѧ сло(во) псаное въ ꙁаконѣ хъ. ѣко въꙁненавдѣшѧ мѧ спꙑт М Йо 15.25 З СК b) b) Като същ. пьсано ср ед τὸ γεγραμμένον, ἡ γραφή Предсказаното, предреченото глѭ бо вамъ. ѣко еште псаное се подобаатъ да съконьаатъ сѧ о мьнѣ М Лк 22.37 З ꙇ събꙑстъ сѧ псаное еже глтъ. ꙇ съ беꙁаконьнкома прътенъ бꙑстъ М Мк 15.28 З А СК їс менемь. наꙁарѣннъ родомъ. бꙑстъ мѫжъ пророкъ. ѱано ськонаваѧ.  о бѫдѫштмъ ѹꙙ С 476.8 4. Изобразявам, рисувам ꙗкоже бо шаръѧ на дно дьстѣ.  обраꙁꙑ рътаѭтъ  стнѫ пшѫтъ шаромъ С 418.2 на дѹш пьсат ἐν τῇ ψυχῇ παραγράφω Вземам присърце, слагам си [го] на сърцето бѫдѣмь дѣт бе ꙁълоб. нсоже ꙁъла н лютесе на дѹш пшѫште. нъ вьсеѭ стотоѭ.  ꙁъла кромѣ сѫшта ꙁнаменꙗ. благоъстънѫѭ вѣрѫ прмьѭшт С 341.1—2 стѣнь пьсат σκιογραφέω Предварително очертавам, начертавам владꙑка же рее ... аште сътвор пакость огн҄ь въ пѹстꙑн҄ кѫпнѣ. то  мар сътвортъ пакость пршьств мо. аште л же тъ огн҄ь. стѣн҄ь ѱавꙑ. съ небесе пршъств божꙗ огн҄. напо же кѫпнѫ. не опал С 250.24 пьсат сѧ М З А СК Б О СП К С БН П10 Гр γράφω ἐγγράφω καταγράφω παραγράφω καλλιγραφέω ἐμφαίνω ἐπιτίϑημι ѱат псат пꙿсат пісат Нвб пиша ОА ВА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА писвам диал ДА Срв Писарево МИ Писарово МИ СНМБ Писан врис МИ ГХ,МИМ Писарев ФИ Писаров ФИ Писарски ФИ Писачев ФИ СтИл,РЛФИ