Старобългарски речник
прѣꙗхат 
прѣꙗхат -прѣꙗдѫ -прѣꙗдеш св Премина, прехвърля се на другия бряг; преплувам с кораб езеро, река и под ꙇ прѣѣвъше прдѫ на ꙁемлѭ ћенсаретъскѫ М Мт 14.34 З, А.Срв. Мк 6.53 М ꙇ прѣѣдѫ на ꙁемл҄ѭ гадарнъск(ѭ). ѣже естъ об онъ полъ галлѣѩ М Лк 8.26 З ꙇ вьлѣꙁъ въ корабь съ прѣѣде. ꙇ прде (въ) въ сво градъ М Мт 9.1 З прѣѣвъшю св въ кораб пакꙑ на онъ полъ. събъра сѧ народъ мъногъ о немь. ꙇ бѣ пр мор М Мк 5.21 З ꙇ рее къ нмъ прѣѣдѣмъ на онъ полъ еꙁера М Лк 8.22 ꙇ прѣхавъше [погр. вм. прѣѣхавъше] прдошѧ въ ꙁемл҄ѭ ћенсаретьскѫ. ꙇ прсташѧ. ꙇ шъдъшемъ же ꙇмъ ꙇс кораблѣ абье поꙁнашѧ  З Мк 6.53 ꙇ тъ вълѣꙁе въ корабл҄ь. ꙇ ѹенц его. ꙇ рее ꙇмъ. прѣꙇдѣмъ на онъ полъ еꙁера. ꙇ прѣѣдѫ З Лк 8.22 Изч М З А Гр διαπεράω καταπλέω διέρχομαι ἀνάγομαι Нвб Ø