Старобългарски речник
прѣкрьщат 
прѣкрьщат -прѣкрьщаѭ -прѣкрьщаш несв Прекръствам, правя кръстен знак  прѣкръштааше врата  сама сꙙ отврьꙁаахѫ С 206.11— 12  прѣкрьштаѧ ѭ ꙙсто по прьсемь не прѣстааше С 516.16 Изч С Гр κατασφραγίζω ποιέω τὸ σημεῖον τοῦ σταυροῦ прѣкрьштат прѣкръштат Вж. при прѣкрьстт Нвб