Старобългарски речник
прѣдань 
прѣдань -ꙗ ср 1. Предание, традиция, обичай онъ же отъвѣштавъ рее мъ. по ъто вꙑ прѣстѫпаете ꙁаповѣдь бжѭ. ꙁа прѣдане ваше М Мт 15.3 З ꙇ раꙁорсте ꙁаконъ бж. ꙁа прѣдане ваше лцемѣр М Мт 15.6 ꙇ глаше мъ добрѣ отъметаате сѧ ꙁаповѣд бжѩ. да прѣдане ваше съблюдете М Мк 7.9 акꙑ състольнкѹ сѫштѹ ѹставьню правꙑѧ вѣрꙑ. же прмъ  вѣровавъ. отъ бога бꙑт вѣрънѹмѹ прѣданю.  ст  прмат С 189.23—24 бл҄юдѣте еда къто вꙑ естъ крадоводѧ прѣмѫдростѭ  тъщеѭ лестѭ. по прѣданю лю. по стухемъ мрънъмъ Х IIАа 8 2. Предателство, измяна волѭ своеѭ прѣданъ бъⷭ҇і. ꙇ послѹшаі ъто створі. въ то врѣмѧ прѣданью. егда прідѫ на нь. съ орѫжі  дръкольмі К 4b 39—40 повѣдаетъ блаженꙑ сь еванћелістъ. егда сѧтъ сі бꙑшѧ. егда прѣданье съконьа сѧ егда погѹбі себе іюда К 6a 2 їана (!) архепскѹпа костантна града ꙁлатоѹстааго слово въ свꙙтꙑ етврътькъ. о прѣданїюдꙑ  о пастѣ С 405.4 3. Предаване [в ръцете на някого] по прѣдан же оановѣ. прде съ въ галлеѭ. проповѣдаѩ еванћле цствіѣ бжѣ М Мк 1.14 З вѣдѣ гі връховьнѣаго апла твоего петра просльꙁвъша сѧ горъцѣ. на прѣ(да)н твоемь СС Ib 13—14 помол сѧ вееръ трщ. прѣжде прѣданѣ своего. рекъ ѹенкомъ свомъ СЕ 46b 25—26 сь гь наⷲ҇ едноѧдꙑ снъ бже. сътворе вееръ прѣдане свое. се беспркладънѫѭ цѣлъвь СЕ 47b 2 да же о молтвѣ довольно бесѣдовахомъ. таже пакꙑ о прѣдан прведѣмъ слово. вдмъ како прѣданъ бꙑстъ нашъ владꙑка С 407.23 Саможертва. вꙿсѣцѣмь грѣхомь. прѣдавъ сѧ насъ рад. ꙇ жвотъ вѣьнꙑ. даѩ намъ прѣданемь свомь. съшедъꙶ въ адъ. ꙇ верѣѩ вѣьнꙑѩ съкрѹшъ СЕ 63b 6—7 дрьжат прѣданьꙗ κρατέω τὴν παράδοσιν Придържам се към традицията, обичаите; следвам традицията оставьше бо ꙁаповѣдь бжѭ. дръжте прѣданѣ лвска. кръштенѣ ъваномъ  стькльнцамъ. ꙇ на подобъна такова мънога (тво) творте М Мк 7.8 М З СС СЕ К С Х Гр παράδοσις προδοσία πρᾶσις τὸ παραδοϑῆναι ἱερουργία прѣдан прѣдане прѣданье Нвб предание, предаване ОА ВА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА