Старобългарски речник
прѣгꙑн҄
прѣгꙑн҄
-ѩ
ж
Падина, котловина, долина
вь пештерѣ ко страшьнѣ темьнѣ. жде по обꙑаю мъ бѣаше творт съборъ саурьскѹѹмѹ градѹ ... събраахѫ сꙙ. стъ же въ прѣгꙑн҄ѣхъ мѣсто то. вь непрѣходънꙑхъ горахъ. растоѧ отъ града попршть етꙑрь
С
26.19
Изч
С
Гр
ἄγριος
Нвб
Срв
прегън[а]
