Старобългарски речник
протвьство 
протвьство ср Власт, враждебна сила ѹже не страшѫ сꙙ протівнааго. н на немошть своѭ оꙁраѭ. нъ помꙑшлꙗѭ поборꙙштааго м. неꙁдреенѫѫ слѫ. прѣдолѣвъ бо протвъствѹ сьмрьт.  вьсѫ крѣпость го отъмъ С 490.12 Власт, надмощие, мощ [на дявола]. тъ  нꙑнѣ гꙑбнѫштꙙ съпаслъ. ѹмрьштенꙑ ожвлъ.  непрꙗꙁнна протвъства отꙙтъ. тъ рабꙑ нꙑ сѫштꙙ грѣхѹ. свободь авль С 479.30— 480.1 дьньсь раꙁор сꙙ дꙗволово протвьство. дьньсь ѫꙁꙑ сьмрьтьнꙑѧ раꙁдрѣшенꙑ бꙑшꙙ С 487.2 дьньсь владꙑка нашъ. на сьмрьтьнѫѭ побѣдѫ поставвъ.  дꙗволово протвъство раꙁорвъ. пѫть на спасень вьскрѣшенмъ дарьствовалъ С 488.29 кольм пае о сьпасен вьсел҄енꙑѧ. дьньсь ловѣьско стъство. отъ дꙗволꙗ протвъства свободвъ С 490.6 Изч С Гр τυραννίς протвъство Нвб противство остар ВА