Старобългарски речник
протвл҄ень 
протвл҄ень -ꙗ ср Несъгласие, непослушание, непокорство слꙑшіш лі пророка. ѡ несъмꙑсльні сръдьцемь жідовіне. како ꙇспръва глетъ протвленье ваше наѹі сѧ. отъ него К 1а 18—19 Изч К Гр ἀπείϑεια протвленье Нвб противление остар ВА