Старобългарски речник
прораꙁѹмѣват 
прораꙁѹмѣват -прораꙁѹмѣваѭ -прораꙁѹмѣваш несв Проумявам, познавам, прозирам то вь ꙁем въкоренвъ сꙙ на облень го прѣбꙑвае. къ спсьнѹѹмѹ крьштенью прбѣже. древь вьселвъше сꙙ вь н҄его. осльпень грѣховьно. отьмꙑт тѣмь прораꙁѹмѣваѧ С 560.17 стаа бо  беꙁгрѣшьна го дѹша. по вса врѣмена прораꙁѹмѣвааше танаа. благодатьѭ жвѫштаго вь н҄емъ бога. сьмѣреньꙗ же рад дшънааго С 569.10 Изч С Нвб Срв поразумявам книж остар ВА разумявам книж остар ОА ВА НГер БТР