Старобългарски речник
продьлт 
продьлт -продьлѭ -продьлш св Продължа, удължа, направя нещо да трае дълго хъ ... кротко же трьпꙙ клеветꙑ.  немоштьнъ мнмъ бѣ. премьѧ ьсть отъ агг҄елъ.  да не продьл҄ѫ слова. да прдемъ вь самѫ главѫ вештї. конььнѣе же веденъ бꙑвааше на крьстъ С 481.26 Изч С Гр μηκύνω Вж. при продльжт Нвб