Старобългарски речник
потрѣба 
потрѣба -ꙑ ж 1. Потреба, потребност, обективна нужда стьствънꙑѧ рад телес потрѣбꙑ ослабьꙗѩ схождааше с пештерꙑ С 289.8 каꙗ бо польꙁа рьц м. лхо потрѣбꙑ надꙑмат сꙙ С 494.20 Потреба, удовлетворяване на нужда или желание, необходимост. дадте бо рѣшꙙ намъ отъ масла вашего.  нѹждъно на потрѣбѫ покаꙁаѭтъ С 373.6 отъ цвѣтовъ въ цвѣтꙑ прѣходꙙшта отъ плодовъ въ плодꙑ прѣходꙙшта. въ слѣдъ помꙑслъ вьслѣдѹѭштѫ потрѣбѫ мѫшта С 430.1 2. Потреба, необходимото за изпълнение на задължение, пособие стꙑ же еппъ шъдъ кѹпꙿно. съ потрѣбоѭ сттельстѣ слѹжьбѣ. носꙙште  ꙗже на сто кръштень потрѣбьнаꙗ С 536.29 3. Длъжност, сфера на дейност л въ мѣн. л въ ѹен. л въ ко любо потрѣбѣ С 378.23 4. Задължения, отговорности, грижи отъвръже сꙙ потрѣбъ мръскꙑхъ С 279.13 съвѣтѹтъ ... ѹпраꙁнвъше сꙙ отъ потрѣбъ мра сего мльат С 282.10 къгда же л посмѣтъ сꙙ. ꙗкоже стъ лѣпо жтїскꙑмъ потрѣбамъ С 447.19 5. Църковно служение наꙙ отъштштат  съмѫштат семѹ върѫенѫѭ црькъве ...  строꙗ цръкъвънꙑхъ потрѣбъ С 281.27 на потрѣбѫ бꙑт χρεία ἐστίν, εὔχρηστός εἰμι Полезен съм, нужен съм едно же естъ на потрѣбѫ М Лк 10.42 З А вдте пакꙑ въвръжена невода. вьсе лі же сьберетъ на потрѣбѫ стъ С 127.29 не бо сѫть нꙑ на потрѣб(ѫ) глагол т МЛ А 24 на потрѣбѫ сътворт [комѹ] χρήσιμον καϑίστημί [τινι] Направя необходимото, полезното ꙿто т бꙑстъ да отде отъ свого воньства. а не пае себе ѹстро тꙑ.  на потрѣбѫ сътворт. свꙙтꙑмъ цѣсаремъ С 147.15 потрѣба стъ ἀναγκαῖόν [ἐστιν] Трябва, следва, необходимо е потрѣба стъ решт С 8.23—24 дѣло можетъ бꙑт. добро творꙙ въ стнѫ. штѫштмъ благꙑхъ. не бо простꙑхъ стъ потрѣба. съповѣданмъ  дѣлесꙑ С 543.26 нѣстъ же м потрѣба глаголат о н҄емъ С 272.10—11 потрѣбѫ мѣт ἔχω ἀνάγκην Длъжен съм потрѣбѫ же мѣаше на вьсѧ праꙁдьнкꙑ отъпѹштат мъ іного М Лк 23.17 З М З А С МЛ Гр χρεία πρᾶγμα Нвб потреба ОА АК НТ Дюв НГер ЕтМл ДА