Старобългарски речник
посрамт сѧ 
посрамт сѧ -посрамлѭ сѧ -посрамш сѧ св Изпитам, почувствам срам, засрамя се да постꙑдѩтъ сѩ і съмѩтѫтъ сѩ въ вѣкъ вѣкѹ. ї посрамѩтъ сѩ і погꙑбнѫтъ СП 82.18 егда постꙑдѩтъ сѩ і срамѩтъ сѩ (погр. вм. посрамѩтъ сѩ, Север., с. 88, бел. под линия) іскѫштеі ꙁьла мьнѣ СП 70.24 посрамі сѧ обраꙁа. самого пріношеньѣ К 8b 23—24 нмꙿже сꙙ посрам С 436.3 посрамвъшꙙ сꙙ ... отъхождаахѫ С 374.22 Изч СП К С Гр ἐντρέπομαι επαισχύνομαι αἰδέομαι посраміт сѧ Вж. при посрамт Нвб