Старобългарски речник
покаꙁатI 
покаꙁат -покаꙁаѭ -покаꙁаш несв св 1. Показвам, давам да се види, представям за разглеждане покажте м склѧꙁъ кнъсънꙑ М Мт 22.19 ЗI А СК ꙇ тъ вама покажетъ горьнцѫ велѭ М Мк 14.15 З. Срв.Лк 22.12 М З покажѣте м пѣнѧѕъ М Лк 20.24 З ꙇ се рекъ покаꙁа мъ рѫцѣ  ноѕѣ М Лк 24.40А Срв.Йо 20.20 М А О нкътоже бо таѩ врѣдъ сво. а не покаꙁаѩ его враю. т ꙇцѣлѣетъ СЕ 68а 8 аште не пожьреш. то мѫма тꙙ покажѫ вьсѣмъ С 156.12 покаꙁааше лце сво С 117.19 покажѫ врагомъ ꙗꙁвѫ ... да вдꙙтъ юде гоже сѫ пробол С 504.15 2. Давам да се разбере, да се узнае покаꙁахъ ѣко невъꙁможъно наінаѭтъ К 5а 26 же ѹспѣшьно вамъ въ ратехъ покаꙁасте.  добьсть дрѹжнѣ сво. покажате  нꙑн҄ѣ дꙿноглась ваше С 69.20, 21—22 покаж їмъ ꙗко тꙑ с днъ бъ С 22.8 покажѫ вамъ кого ьтете  кꙿто стъ богъ вашъ С 27.21—22 прд ...  покаж ꙗко мꙙ тво велко стъ С 159.14 да покажетъ ꙗко нѣстъ сѫпротвь богѹ С 308.14 да покажетъ ꙗко тъ стъ господь обомъ С 322.4 ꙙсто глаголааше. днъ отъ васъ прѣдастъ мꙙ. нь не ꙗвѣ го покаꙁа С 412.26 Означавам. по семь  оно покаꙁатъ. ꙗко сънъ сьмрьть стъ С 372.13 3. Показвам къде се намира нещо, посочвам то м дасте  покажѫ вамъ мѣсто. жде стъ скомꙑ вам савнъ С 145.22 грꙙд  покаж намъ. да вдмъ ꙁвѣстьнѣ мѣсто то С 218.29 4. Проявявам нещо, изявявам, показвам по схъ же трѹдѣхъ ... покаꙁавъ своѭ вѣрѫ ... жтю конецъ съконьа С 51.26 толко множьство штедротъ покаꙁа о мьнѣ прѣмлоствꙑ гь С 123.7 тебе дного нꙑнѣѹ вьꙁъпѭ. да съ странꙑ ходꙙштмъ покажѫ слѫ С 311.9 покаꙁа велкѫ вѣрѫ С 408.12 вдш л коль ꙙсто се помнатъ. потрѣбьнѫ покаꙁаѧ млость С 375.7 нъ обае пон҄еже поѹштен покаꙁашꙙ ... того рад небо прѧшꙙ С 378.29— 30 жꙁньно покаꙁа бесрам С 394.23 5. Разяснявам, излагам; наставлявам, поучавам тѣхъ же  кꙿн҄гꙑ мльꙙштꙙ подражанмъ покаꙁаѭтъ. такожде же  мꙑ въспомꙙнемъ С 83.15 се же  рее л пртьеѭ съкаꙁаѧ.  вьсꙑнꙗѧ ѭ л покаꙁаѧ С 374.3 платъ на дьстѣ стнѫ покаꙁа С 403.14 покаꙁахъ. ꙗко немоштьна нанате дѣлеса С 413.21 6. Принасям [печалба] овъ множа  овъ же хѹжде прносъ покаꙁаста С 376.9—10 М З А СК Б О Е СЕ ТФ К С ЗЛ Гр δείκνυμι ἐπιδείκνυμι ἐπιδείκνυμαι ὑποδείκνυμι ἐνδείκνυμι ἐνδείκνυμαι ἀποδείκνυμι ἀναδείκνυμι ποιέω γνωρίζω γράφω ἐμφαίνω καϑίστημι μηνύω εἰσάγω Нвб покажа [се], показвам [се] ОА ВА НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА