Старобългарски речник
подъѩть 
подъѩть -ꙗ ср Приемане, поемане на нещо аште съсѫдъ. же мьноѭ мьнѣнѣ освꙙштенъ.  добропотрѣбьнъ.  божьствънааго твого мура подобьнъ подъѧтꙗ. непотрѣбьнъ прѣдъ твомъ вельствомъ бꙑстъ С 287.16 Изч С Гр ὑποδοχή подъѧт Нвб Срв подемане