Старобългарски речник
погѹбл҄ень 
погѹбл҄ень -ꙗ ср 1. Загуба, унищожение н ба на ѹмъ вьꙁьмъ въ асъ тъ. н погѹбьньꙗ толкааго въꙁдръжаньꙗ  трѹда ... въ блѫдьнѫѭ погꙑбѣль въпадохъ С 525.27—28 2. Отнемане на живота, погубване  текꙿше къ пештерѣ стааго дометꙗна. вдѣшꙙ  акꙑ агг҄ельскъ обраꙁъ мѫшта ... глаголаахѫ дрѹгъ къ дрѹгѹ ... кѫѭ внѫ обрꙙштемъ на погѹбьн го С 215.27—28 Изч С Гр ἀπώλεια τὸ ἀναιρεῖν погѹбьнь погѹбьн Нвб погубление книж остар ВА Срв погубяне остар НГер ЕтМл погубване ОА НТ ЕтМл АР РБЕ