Старобългарски речник
плѣвьнца 
плѣвьнца -ѧ ж Плевня, плевник плешт въдавъ побѣже отъ лца хъ. он же женѣахѫ вьслѣдъ.  бѣжꙙ доде села. обрѣтъ плѣвьнцѫ отъвръстѫ. въско вь н҄ѫ С 196.16—17 женѫшт же поган вдѣвъше ꙗко въ плѣвьнцѫ въско бѣжꙙ. въꙁъмъше огн҄ь ꙁапалшꙙ плѣвьнцѫ.  съжегошꙙ  вь н҄е С 196.20, 21—22 Изч С Гр ἀχυρών Нвб плевница диал ОА ВА Дюв НГер ЕтМл ДА Срв плевня, плевник м Плевнята МИ ЙЗ,МИПан Плевня МИ ГХ,МИМ