Старобългарски речник
орьнѣт 
орьнѣт -орьнѣѭ -орьнѣш св Почернея, потъмнея; придобия черен, нездрав цвят женꙑ ... вьстаꙗхѫ ѹкрѣпьꙗмꙑ ... свѣтьла мѫште лца. прѣжде того дрꙙхла бꙑвъша отъ страст  орънѣвъша С 557.9 Образно. грѣхъ. въ моѭ капь сътворенааго обетьш. тварь рѫкѹ мою ꙁмьжда орьнѣ. ѭже съꙁъдахъ добротѫ. влъкъ мо вьсптан сьнѣдатъ. опѹстѣ раю жтелнъ С 247.18 Изч С Гр ἀμαυρόω орънѣт Нвб Срв очерня ОА ВА АК НГер БТР АР ДА