Старобългарски речник
отъꙗдъ
отъꙗдъ
-а
м
Противоотрова, лечебно средство, лекарство
поміловавъ прѣльштенꙑѩ творць. дрѣво отъѣдъ. дрѣвънѹмѹ родѹ даетъ. ꙇ страсть въведе ісцѣленье. наслѣдованье страсті. ꙇ на дрьжѧштаго съмрьть. ѹорѫжꙇ съмрьть. побѣждъшааго трѹд
К
10а 39
Изч
К
Гр
ἀντιφάρμακον
Нвб
Срв
яд ’отрова’
