Старобългарски речник
отъвращат 
отъвращат -отъвращаѭ -отъвращаш несв 1. Прен. Оставям без внимание, изоставям ї аꙁъ къ тебѣ гі воꙁъвахъ. ї ютро молтва моѣ варітъ тѩ. въскѫѭ гі отърѣеші дшѫ моѭ. отъвраштаеші лце твое отъ мене СП 87.15 Срв. СП43.25 СП26.9 СП12.2 СЕ73b 18 2. Правя някой да се откаже [от религията, от убежденията си] глагола мѹ кꙿнꙙꙁъ ... рьц м тꙑ кто с льстꙙ многꙑѧ.  отъвраштаѧ ѧ отъ жрътвъ божъскꙑхъ.  ѹꙙ ѧ но вѣрѣ С 155.5 СП СЕ С Гр ἀποστρέφω ἀποτρέπω отъвраштат ѿвращат Вж. при отъвратт Нвб