Старобългарски речник
остоꙗнь 
остоꙗнь -ꙗ ср градъ остоꙗньꙗ πόλις περιοχῆς Укрепен град благословественъ гі ѣко ѹдівілъ естъ мілость своѭ въ градѣ остоѣнъѣ СП 30.22 къто ведетъ мѩ въ градъ остоѣньѣ. л къто наставтъ мѩ до ідѹмѣѩ СП 59.11 Изч СП остоѣнъ остоѣнь Нвб Срв отстояване ЕтМл АР