Старобългарски речник
основань 
основань -ꙗ ср Осно̀ва, основи [на здание, къща и под.] подобенъ естъ лвкѹ ꙁждѫштю храмнѫ. ꙇже скопа  ѹглѫб. ꙇ полож основане на камене М Лк 6.48 З основанїѣ его на горахъ свѧтꙑхъ Е 26б 14 Срв. Е27а 14 СП86.1 да подвіжѩтъ сѩ вьсѣ основаніѣ ꙁемⷧѩ СП 81.5 їстъштаїте до основанеї его СП 136.7 аще л ес посъланъ цѣмь.  прмѧталъ сѧ вьнеꙁаапѫ. л ꙇꙁ морѣ ... л ꙇꙁъ основанѣ храмнꙑ ... ѡтълѫ сѧ  отъдѣл СЕ 54b 11—12 вьꙁьмѣте врата. не отврьꙁѣте бо нъ отъ самѣхъ основан вьꙁьмѣте ꙗ С 465.6  ов тьмнцꙙ отъ самѣхъ основан раскопаваахѫ С 467.16 Образно. твръдое (ос)нованїе бже. стотъ. м(ꙑ пе)атъ съ. поꙁна гъ сѫщаго.  да отъстѫптъ отъ неправдꙑ въсѣкъ менѹѧ мѧ гне Е 2а 10 нъ васъ дѣл҄ьма. прѧт бо хоштѫ сьмрьть ваше вѣрѣ на основан С 314.25 М З Е СП СЕ С Гр ϑεμέλιον ϑεμέλιος основане основаніе основанїе основан Нвб основание ОА ВА АК НГер ЕтМл БТР АР Срв основа ж