Старобългарски речник
опѹстѣт
опѹстѣт
-опѹстѣѭ
-опѹстѣш
св
1. Западна, замра
опѹстѣ бо вьсе ьстьно ждовьско. ꙁа хоѹбство. жвѫштї въ градѣ въ црькв анг҄ел. отдошꙙ отътѫдѹ
С
485.25
2. Изчезна, престана да съществувам
въ шестꙑ мѣсꙙцъ. посъланъ бꙑстъ агг҄елъ гаурлъ къ дѣвц. сцꙙ ꙁаповѣд прмъ. прд ѹбо рее ѡ агг҄еле. слѹга бѫд страшьнѹѹмѹ танѹ ... влъкъ мо вьсптан сьнѣдатъ. опѹстѣ раю жтелнъ
С
247.20
Изч
С
Гр
ἐρημόομαι
ἔρημός εἰμι
Нвб
опустея
ОА
ВА
АК
НГер
ЕтМл
БТР
АР
ДА