Старобългарски речник
окаꙗт
окаꙗт
-окаѭ
-окаш
св
Окая, оплача, съжаля
гда бо ѹꙁьртъ богатааго ѹбогꙑ. въ многоцѣннѫ одеждѫ одѣна. ѹстрѣл҄енъ бꙑстъ пеальѭ. окаꙗлъ себе
С
492.30
Изч
С
Гр
ταλανίζω
Нвб
окая [се]
ОА
ВА
НТ
НГер
ЕтМл
БТР
АР
ДА
Срв
окаям [се], окайвам [се]
