Старобългарски речник
ожестѣт 
ожестѣт -ожестѣѭ -ожестѣш св За растение — изсъхна, втвърдя се, изгубя соковете си ѹніьженіѣ бѫдѫтъ лѣта іхъ. ютро ѣко трѣва мімоідѫтъ. ютро процвьтѫ  прѣідетъ на вееръ. ѡтъпадетъ ожестѣетъ і съхнетъ СП 89.6 Изч СП Гр σκληρύνομαι Нвб Ø