Старобългарски речник
обноват [сѧ] 
обноват [сѧ] -обнѹѭ [сѧ] -обнѹш [сѧ] несв Избягвам, отбягвам, отминавам блюд ѧдо. ѣко огнемь не обнѹѭщемь сѧ. ꙇматъ скѹст дѣло твое. въ страшънꙑ.  трепетънꙑ день сѫда. егда снъ бжь прдетъ. сѫдт хотѧ жвꙑмъ. ꙇ мрътвꙑмъ СЕ 88b 22—23 не обнѹѩ сѧ παρρησίᾳ Открито, явно, откровено глаахѫ же едн отъ ерѹсалмлѣнъ. не сь л естъ егоже штѫтъ ѹбт.  се не обнѹѩ сѧ глтъ.  несоже емѹ не глѭтъ М Йо 7.26 З А архереі же въпрос ꙇса о ѹенцѣхъ его. ꙇ о ѹен его. ѡтъвѣшта емѹ с. аꙁъ не обнѹѩ сѧ глахъ вьсемѹ мрѹ. аꙁъ вьсегда ѹхъ на сънъмшт З Йо 18.20А, СК ꙁа сего раді длъженъ естъ вьсѣкъ кнѧꙁъ не обінѹѩ вьсѣхъ. ꙇже подъ властьѭ емѹ бж стꙑ хѹ ꙁаконъ. ꙇ пророкомъ і апомъ. ꙇ блаженꙑмъ оцемь проѹат К 2а 9—10 обноват сѧ лца πρόσωπον λαμβάνω Преструвам се, лицемерствам, угоднича доколѣ сѫдте неправъдѫ. ї лцъ грѣшьніь обінѹете сѩ ... сѫд сірѹ і ніштю съмѣрена і ѹбога оправьдте СП 81.2 М З А СК Н СП СЕ К обіноват сѧ Нвб Ø