Старобългарски речник
неловѣьнъ
неловѣьнъ
-ꙑ
прил
Нечовечен, безчовечен; безпощаден, жесток
она же ... рекоста ... ѹвѣдѣховѣ господа ... сь тѣм хоштевѣ бꙑт ... ꙗрѹ да бꙑ обрѣлъ лютѣшꙙ неловѣьнѣшꙙ. да бꙑшꙙ та жде нама сьдѣлалꙑ. ꙗже вѣ о рабѣхъ божхъ
С
213.3—4
Изч
С
Нвб
нечовечен
ОА
БТР
АР
Срв
[без]човечен
