Старобългарски речник
нетьлѣнь 
нетьлѣнь -ꙗ ср Нетленност, непреходност, безсмъртие, вечен живот ѡ бъть. ѣкоже бꙑт намъ. тѹждемъ грѣха. а свомъ нетьлѣнью. гю помол СЕ 60b 8—9 мꙑ къ дномѹ богу прблжамъ сꙙ. раб їс хса стааго дха. съврьшт ꙁвол҄ен  теен страстемь.  вѣньцꙙ вьꙁꙙт нетьлѣню. побѣдвъше вашꙙ ꙁълокъꙁньнꙑѧ нравꙑ С 75.10 алеѯандръ рее. съмрьть с вѣрѹѭштмъ к н҄емѹ жꙁнь.  нетьлѣн на небесехъ податъ С 155.26  акꙑ югъ вьꙁвѣꙗвъш благодѣть хрстосовѫ на прьво стьство прведе нетьлѣньꙗ. то топло вьꙁвѣꙗн югово.  невѣста цръкꙑ вь пѣтїхъ пѣт С 349.12 Изч СЕ С Калка от гр ἀφϑαρσία нетьлѣн Нвб нетление остар ВА Срв нетленност ж ЕтМл АР