Старобългарски речник
нераꙁдрѣшьнъ
нераꙁдрѣшьнъ
-ꙑ
прил
Неразкъсваем, неразрушим; който не може да се разкъса, да се счупи
въера съвѧꙁанъ бꙑвааше. дьнесь нераꙁдрѣшенꙑм ѫꙁамі. съвѧꙁаетъ гѹбітелѧ
К
13а 27
въера съвꙙꙁанъ бꙑвааше. дьнесь нераꙁдрѣшьнам ѫꙁам сьвꙙꙁатъ мѫтелꙙ
С
449.28
свома рѫкама мѹ нераꙁдрѣшьнаꙗ ѫжа желѣꙁнаꙗ. ꙗко воскъ расквьръ
С
462.20
Изч
К
С
Гр
ἄλυτος
нераꙁдрѣшенъ
Нвб
Срв
неразрушим
ОА
ВА