Старобългарски речник
непьщеват 
непьщеват -непьщѹѭ -непьщѹш несв 1. Мисля, предполагам, не се съмнявам, смятам, считам отъвѣштавъ же смонъ рее. непьштюѭ ѣко емѹже вѧште отъда. онъ же рее емѹ. правѣ сѫдлъ ес М Лк 7.43 З А СК въскѫѭ непьщюете горѫ ѹсꙑренѫ. гора ѭже благоволі бъ жіті вь неі. бо гь вьселтъ сѩ до коньца СП 67.17 ѣште глхъ повѣмъ тако. се родѹ сновъ твоіхъ іскѹсіхъ емѹже обѣштахъ сѩ. і непьштевахъ раꙁѹмѣті СП 72.16 ѡтъїм поношене мое еже непъштевахъ. ѣко пов.лѣнѣ (!) твоѣ блага СП 118.39 прѣстѫпьнкꙑ непъштевахъ вьсѩ грѣшьнъїѩ ꙁемлї. сего рад вьꙁлюбхъ съвѣдѣнѣ твоѣ СП 118.119 Опасявам се. брате. непъщѹем(ъ) о васⷭ҇ въꙁлюбен. люъша прдръжѧще сѧ спсенѣ. аще  тако гл(ем)ъ Е 10б 3 2. Мисля, смятам някого за някакъв съ нмь бѣахѫ ѹенц его. ꙇ въпрос ѩ глѧ. кого мѧ непьштюѭтъ народ бꙑт М Лк 9.18 З он же вдѣвъше  по морю ходѧштъ. непьштевашѧ прꙁракъ бꙑт. ꙇ въꙁъвашѧ М Мк 6.49 З болъшее богатъство непъщевавъ. ег(.)пътъскхъ (съ)кровщъ. поношенїе хво ... аще бо на въꙁмъꙁде Е 7б 12—13 бже нашъ. ꙁаповѣдавꙑ... несоже скврънъна л неста. непьщеват сътворенꙑхъ тобоѭ. на пщѭ комъ СЕ 22b 10 н влъка овьцѫ мьнѣвъше ѹꙗден бѫдемъ. н ангела благотворва дьꙗвола непъщевавъше пожрът бѫдемъ Х II Ва 13 М З А СК Е СП СЕ К Х Гр ὑπολαμβάνω ὑποπτεύω νομίζω δοκέω πείϑομαι ἡγέομαι λογίζομαι λέγω непъщеват непьштеват непъштеват Нвб Ø