Старобългарски речник
непроходьнъ
непроходьнъ
-ꙑ
прил
Непроходим, непристъпен
ѹбо сѧ бѣж. не въꙁврат сѧ н еднъ. н съ нѣм. ꙁълꙑм дхꙑ. нестꙑм. на непроходънѫѭ же ꙁемѭⷧ. на беꙁводънѫѭ. недѣланѫ. на неже къ не жветъ
СЕ
55а 2—3
Изч
СЕ
Гр
ἄβατος
непроходънъ
Нвб
непроходен
остар
диал
ОА
ВА
НТ
Дюв
НГер
ЕтМл
ДА
Срв
непроходим