Старобългарски речник
непольꙁьнъ 
непольꙁьнъ -ꙑ прил Безполезен, ненужен, който не принася полза не скѹсш га бога свого. обѣштавъ сꙙ ѹбо богѹ. како могѫ въꙁвратт сꙙ на ѫродвѫѭ  непольꙁьнѫѭ вѣрѫ бѣсовъскѫѭ С 165.18 тꙑ же ... беꙁ ѹма сѧ пріѧштаеші жрътвѣ. і справленье непольꙁъно ті бъⷭ҇і. створі ѹбо прѣжде. о немьже жрътва прінесена бъⷭ҇і. ꙇ тогда насладіші сѧ еѩ добрѣ К 9а 26 Изч К С Гр ἀνωφελής ἀνόνητος непольꙁънъ Нвб неполезен остар ОА ВА Срв безполезен