Старобългарски речник
насадт 
насадт -насаждѫ -насадш св Насадя, засадя, посадя лкъ бѣ домовтъ ꙇже насад вноградъ. с оплотомъ ꙇ оград М Мт 21.33, ЗI, А, СК. Срв. Лк 20.9 М, З;Мк 12.1 М З  насѣшѩ села  насадішѩ віноградꙑ СП 106.37 віноградъ іꙁ егѹпьта прѣнесе. вꙑгъна ѩꙁꙑкꙑ  насаді СП 79.9 кедрꙑ ліванъскꙑѩже ес насадлъ СП 103.16 всѣкъ садъ егоже насад оць мо небскꙑ ꙇскорентъ сѧ З Мт 15.13 ї съвръші іже насаді десніца твоѣ СП 79.16 Срв. СЕ11b 10, СЕ100а 4, ССIb 10—11, С134.27 Образно. рѫка твоѣ ѩꙁꙑкꙑ потрѣб.  насаділъ ѩ есі СП 43.3 праведьнікъ ... насаждені в домѹ гні СП 91.14 (п)равед ... насаждене (погр. вм. насажден Мирчев, Кодов, с. 242) въ домо(у) Е 23а 18 Изч М З А СК Е СП СС СЕ С Гр φυτεύω καταφυτεύω насадіт Нвб насадя ОА ВА ДА НГер Дюв ЕтМл НТ НТ АР БТР ЕтМл ЕтМл ЕтМл