Старобългарски речник
напльнт 
напльнт -напльнѭ -напльнш св 1. Напълня с течност гла мь сь. наплънте водоносꙑ водꙑ. ꙇ наплъншѧ ѩ до връха М Йо 2.7 З А О посѣтілъ есі ꙁемⷧѩ  ѹпо ѭ ѹмножілъ есі обогатіті ѭ. рѣка бжьѣ наплъні сѩ водъ СП 64.10 2. Изпълня изцяло  рее гъ рабѹ. ꙁд на пѫт  халѫгꙑ.  ѹбѣд вънт. да наплъ(наплъ)нтъ сѧ домъ мо М Лк 14.23 З А СК толма же беꙁбожьн т меташꙙ камен на правьдънка. дон҄елѣже наплъншꙙ пештерѫ каменꙗ С 216.28 Образно. і посъла прѣстꙑ дхъ. на стъѩ ѹенкꙑ. і аплꙑ. і сѣде на едномъ комъждо хъ. і наплъншѧ сѧ дха ста СЕ 62а 11 нъ не толка тъштета тън҄ѭ праꙁдънѹѭштѹѹмѹ. нъ несътръпѣтꙗ мѫка  по мѫцѣ отъвѣтъ многъ хѹлъ наплъненъ С 378.2 3. Допълня, попълня лаꙁаре д вънъ.  же бѣ сла плътъскаꙗ стекла. пакꙑ ѹдꙑ своѧ наплън С 317.20 тꙑ с богъ творꙙ ѹдеса. сѫштꙙѧ бо на нꙑ по насъ сьтвор.  лшен етꙑрь десꙙтъ напльнлъ с С 79.9 напльнт сѧ М З А СК О СП СЕ С Гр γεμίζω πίμπλημι πληρόω ἀναπληρόω γέμω наплънт Нвб напълня ОА ВА АК НТ Бот Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА