Старобългарски речник
наньꙁꙗньскъ 
наньꙁꙗньскъ -ꙑ прил притеж МИ Назиански, който се отнася до град Назианз въ то же врѣмꙙ гргор наньꙁіанъскꙑ епскѹпъ. вънѫтрь въ градѣ въ малѣ црькв съборꙑ творѣѣше С 198.3 събрашꙙ же сꙙ кѹпносѫштꙙѧ вѣрꙑ. отъ алеѯандрѧ тмоѳе. отъ ерѹсалма же курлъ.  мелет отъ антѡхѧ. бѣаше ж (!) тѹ гргор наньꙁанъскꙑ С 201.13 Изч С Гр τοῦ Ναζιανζοῦ. Срв. гргор [2]. наньꙁанъскъ Срв гргор