Старобългарски речник

мѧсопѹстьнъ

мѧсопѹстьнъ -ꙑ прил сѫбота мѧсопѹстьна [мѧсопѹстьнаꙗ] σάββατον τῆν ἀπόκρεω Събота месопустна, съботата преди Месни заговезни сѫⷠ҇ мѩⷭ҇пѹⷭ҇наа А 71b 1 сѫⷠ҇ мѧ(со)пѹстьна еваⷢ҇ ѡⷮ҇ лоⷦ҇у СК 69а 15—16 сѫⷠ҇ мѧⷭпостънаѣ Е 3а 7 недѣлꙗ мѧсопѹстьнаꙗ [мѧсопѹстьна] κυριακὴ τῆς ἀπόκρεω Неделя месопустна, неделята преди Великия пост, в която се заговява от месо неⷣ҇ мѩⷭ҇пѹⷭ҇наа А 71d 22 а коⷰ҇ се вь мѧсопꙋстьнꙑ неⷣ҇л СК 91b 17 А СК Е Р мѧсопостьнъ Нвб месопустен, месопуст остар ОА ВА ЕтМл