Старобългарски речник
мъногообраꙁьнъ 
мъногообраꙁьнъ -ꙑ прил Който се превъплъщава в различни образи; многообразен, разнообразен ѡтд вꙿсѣкъ демонъ нестꙑ ... льствꙑ необраꙁънꙑ. многообраꙁънꙑ СЕ 53b 21 съвлъкъше сѧ. ветъхааго ка. тьлѣѭщааго похотемъ лестьнꙑмъ. мꙿногообраꙁънааго ꙁмѣ. ѡблѣетъ сѧ въ новааго адама СЕ 94а 23—24  кѹмрꙙ отъврьже. многоглавънꙑ же  многообраꙁънꙑ ꙁм. дꙗволъ. но кѹмрослꙋжен. арꙗнъскѫѭ хѹлѫ ꙁобрѣте С 186.12 ѡ многообраꙁьнааго дьн. ѡ многоплаьнааго  беꙁплаьнааго. ѡ ꙁаѹтра опеалвꙑ. вееръ же вьꙁвеселвъ С 429.17 Изч СЕ С Гр πολύμορφος πολύτροπος многообраꙁънъ мꙿногообраꙁънъ многообраꙁьнъ Нвб многообразен ОА ВА ЕтМл АР Срв многообразие ср многообразност ж