Старобългарски речник
мрьꙁъкъ
мрьꙁъкъ
-ꙑ
прил
Мерзък, гнусен
поработхъ сѧ окаанꙑ. лѫкавънꙑмь огражденемь. ꙇже ... естънааго т ꙁнаменѣ отъвръгъше мѧ. стѹдъна ꙇ мръꙁъка. небсънꙑмъ ꙇ ꙁемънꙑмъ сътворшѧ мѧ
СЕ
78b 2—3
Изч
СЕ
Нвб
Срв
мерзък
ОА
ЕтМл
БТР
АР
мърза ’отвратителна жена’
диал
ДА
