Старобългарски речник
мракъ 
мракъ м Мрак, тъмнина тъма же  мракъ. на анѳупата  на поганꙑѧ просꙑпа сꙙ С 110.18 ꙇ отъгънавъ мракъ грѣховънꙑ.  вьжьꙁ вь немь. ꙇскрѫ твоего мⷧдѣ СЕ 78а 6—7 тѧ молмъ гі. прꙁьр на раба твоего сего. пртекъшааго къ тебѣ. ꙇ оскръблена болѣꙁнѭ несвѣтълоѭ. ѡсѣнена мракомь темьнꙑмь СЕ 32b 7 вънеꙁаапѫ бꙑстъ съвꙑше. блстаню мракъ С 465.1 СП СЕ С Гр γνόφος ἀμαύρωσις σκοτομήνη παννυξία Нвб мрак ОА ВА НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА Срв Мрачикова могила МИ Мрачиковото МИ ГХ,МИМ