Старобългарски речник
любт 
любт -люблѭ -любш несв 1. Обичам някого, нещо ꙇже любтъ отца л матерь пае мене нѣстъ мене достонъ М Мт 10.37 З,А [34b 13] ꙁаповѣдь повѣдаѭ вамъ. да любте дрѹгъ дрѹга ѣкоже вьꙁлюбхъ вꙑ. да  вꙑ любте дрѹгъ дрѹга М Йо 13.34 З,А, СК. Срв. Йо 15.12 М,З, А, СК;Йо 15.17 М,З, А, СК; СЕ 9b 23 снве лі доколѣ тѩжькосрді. вьскѫѭ любте сѹетьнаа ї іщете лъжѩ СП 4.3 Срв. СЕ73а 8 ѹвѣшта сꙙ намъ пон. ꙗко тебе любмъ.  многа рад достонъ с жвъ бꙑт С 129.26—27 Имам навик, склонен съм към нещо. ꙇ егда молш сѧ не бѫд ѣко  лцемѣр. ѣко любѧтъ на сонъмштхъ  въ стъгнахъ  на распѫтхъ стоѩште молт сѧ М Мт 6.5 З А СК любѧ м ὁ ἀγαπῶν, ὁ φιλῶν Този, който обича, обичащият любѧ дшѫ своѭ погѹбтъ ѭ М Йо 12.25 З А СК не любѧ мене словесъ мохъ не съблюдаетъ М Йо 14.24 З А  любѧ оца л мтре пае мене. нѣстъ мене достоінъ СК Мт 10.37 [30б 15] А [39с 23] 2. Искам, желая любш л съподобт сѧ аћлъскѹмѹ обраꙁѹ. ꙇ прѧстт сѧ вь лкъ мьншъскъ СЕ 86b 22 любѧ м [ὁ] ἀγαπῶν Този, който иска, желае къто есть лкъ хотѩі жївотѹ. любѩ дьн вдѣт добрꙑ СП 33.13 3. Прич. сег. деят. като нареч. любѧ м [ὁ] ασπασίως С любов їѡанъ же божъствънꙑѧ сласт въкѹсвъ. млъан рад сеѧ сꙙ любꙙ дръжааше С 292.12 любѧ стнѫ φιλαληϑής Този, който обича истината се же покаꙁатъ  онѣхъ бѹстъ.  схъ беꙁьлобънꙑ  любꙙшт стнѫ обраꙁъ С 440.17 любѧще мѫенкꙑ φιλομάρτυρες Тези, които обичат мъчениците на мѫеньскꙑѧ страст рее. любꙙштмъ мѫенкꙑ да простьремъ сꙙ. благодѣт вьꙁемьѭште отъ н҄іхъ. новоꙗвьшемъ сꙙ намъ мѫенкомъ С 54.8—9 о мѫен памꙙт. како сꙑтость бѫдетъ любꙙштїмъ мѫенкꙑ. ꙁан҄еже къ добрꙑмъ клеврѣтомъ. ьсть  ѹкаꙁан стъ прꙗꙁн. къ обьштѹѹмѹ владꙑцѣ С 82.3 любѧ арꙑ φαρμακόφιλος Този, който обича магьосничествата ѹбо сѧ бѣж. отътьц. ѡтд. вꙿсѣкъ демонъ нестꙑ. ꙇ скврънънꙑ... деже аще ес. ꙇ отънѭдѣже аще деш. ꙇл самъ ес вельꙁѣолъ. ꙇ невдмъ. л гръдъ. л жвотьномъ... л арꙑ любѧ. л на похоть нестовъ СЕ 54а 16 любѧ жꙁнь φιλόζωος Този, който обича живота любꙙ же жꙁнь съпаде сꙙ С 93.16 ꙃѣло любт φιλότιμός εἰμι Силно желая ꙁѣло любьѭ вьішьнѫѭ есть С 88.5 М З А СК Б Н Е СП СЕ К С Р Гр φιλέω ἀγαπάω ποϑέω ἐπιποϑέω ἀσκέω σέβομαι любіт Нвб любя [се], либя [се] ОА АК НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР РБЕ ДА Срв Любен м ЛИ Люба ж ЛИ Любенов ФИ Любинка ж ЛИ Любица ж ЛИ СтИл,РЛФИ Любен МИ Любеново махале МИ Любеново МИ Любино МИ СНМБ