Старобългарски речник
лѣпьствоват 
лѣпьствоват -лѣпьствѹѭ -лѣпьствѹш несв Изпъквам с красота, с величие, с благоприличие, с достойнство с ѹбо освѣштенꙑ отьцъ нашъ їѡаннъ. отъ арменъскааго нкополꙗ бѣ. родтелю бꙑвъ. егкратꙗ.  еуфмѧ. тако нарцамома. богатъствомъ же  слѹтмъ родтел҄ьскꙑмъ кꙑпꙙштьмъ.  въ мноꙁѣхъ старѣшньствѣхъ градъскꙑ лѣпьствовавъшемъ С 278.22 Изч С Гр διαπρέπω Нвб Ø