Старобългарски речник
къжьдо 
къжьдо местоим неопр обобщ 1. обобщ Всеки, всякой ꙇ дѣахѫ вьс кьжъдо напсат сѧ въ сво градъ М Лк 2.3 З А СК ѣко отъ ꙁбꙑтъка комѹжьдо жвотъ его естъ отъ мѣнѣ емѹ М Лк 12.15 З сѹетъна гла къжьдо къ іскрьнюмѹ своемѹ СП 11.3 въꙁдат комѹжꙿдо протво дѣломъ его СЕ 89а 2 къждо ꙗкоже вѣрова цѣльбѫ прмааше С 308.9 2. неопр Някой  велкѫ славѫ отъ многꙑхъ мѣаше. да не къждо се ѹправвъ. акꙑ вьсе ѹправвꙿ о процѣѣмь раꙁлѣнтъ сꙙ С 371.17 М З А СК СП СЕ С Р Гр ἕκαστος ϑάτερον ἑκάτερος кожъдо кождо къждо кьждо кьжъдо къжъдо Нвб Ø