Старобългарски речник
красота 
красота -ꙑ ж 1. Красота, хубост, хармония прѣпоѣші сѩ ѫрѫжъемъ твоімъ по бедрѣ твоеі сільне. красотоѭ твоеѭ і добротоѭ твоеѭ СП 44.5 поꙁнахъ въсѩ птцѩ нбснꙑѩ  красота сельнаа съ мьноѭ естъ СП 49.11 гь же нбса створі їсповѣданіѣ красотѣ прѣдъ німь. свтꙑні вельлѣпота вь свѣтілѣ его СП 95.5 сльньце свѣта съвлъкъ сꙙ облѣе сꙙ въ тъмѫ. лѹньскаа красота напрасно омрье С 475.14 нъ гда себѣ добрѣ ѹстротъ. тъгда съ всеѭ красотоѭ да сходтъ.  така словеса да ꙁностъ С 497.21 2. Прен. Наслада сплъніші мѩ веселъѣ съ ліцемъ твоімъ. красота въ десніці твое до конъ҇ца СП 15.11 да ꙁърѫ красотꙑ гнѩ.  посѣштаѭ цркъві свтъѩ его СП 26.4 ѹготовт сѧ отъселѣ. не на поко. н на пщѭ. н на но етеро ꙁемънꙑхъ красотъ славънꙑхъ СЕ 90а 17—18 СП СЕ С Гр ὡραιότης εὐπρέπεια εὐκοσμία τερπνότης Нвб красота ОА АК НТ ЕтМл МлБТР БТР АР ДА