Старобългарски речник
корабл҄ь 
корабл҄ь -ꙗ м Кораб, ладия, лодка ꙇ вьлѣꙁъшѹ емѹ въ корабь. по немь дѫ ѹенц его М Мт 8.23 З А СК ꙇ слꙑшавъ с. отде отъ тѹдѣ въ корабл М Мт 14.13 З онъ же рее прд. ꙇ ꙁлѣꙁъ с кораблѣ петръ хождаше на водахъ.  прт къ св М Мт 14.29 З А СК Б дхмъ бѹръномъ съкрѹшітъ кораблѩ таръссъскꙑѩ СП 47.8 мѣаше с корабл҄ь котъкꙑ желѣꙁнꙑ С 400.27 сего дѣлꙗ нꙑнꙗѹ въ глѫбнѣ нераꙁѹмьꙗ плаваахѫ. роꙁвѣ лко хъ могѫтъ хрстоса носꙙштааго корабьꙗ дрьжат сꙙ гонеꙁнѫтъ С 401.5—6 Образно. плѹ сѹсъ море богъ въ алд. дрѣво въ тъ дьнь дастъ ѹспѣхъ. аꙁъ же прѧхъ дрѣво вѣьно благо. же прмъ въ корабьꙗ мѣсто дѹховънꙑѧ. пронꙑрвꙑхъ отърѣѭ вльнꙑ С 428.24 M З А СК Б СП С X Гр πλοῖον πλοιάριον σκάφη ὁλκάς ναῦς πηδάλιον кораблъ корабъ корабь Нвб корабл остар Срв кораб ОА НТ Дюв НГер ЕтМл БТР АР ДА Кораб МИ ЙЗах,Кюст.кр